Obiekt turystyczny: Pałac Książęcy

Pałac zbudowany został na miejscu piastowskiego zamku z przełomu wieków XIII i XIV. W roku 1628 księstwo kupił od cesarza Ferdynanda II, Albrecht Wallenstein. Nakazał zburzyć zrujnowany zamek i na tym samym miejscu rozpoczął budowę nowej siedziby godnej jego władzy. Zaprojektował ją Wincenty Boccaccio. Śmierć księcia przerwała prace. Dopiero jego następca, Wacław Euzebiusz Lobkowic, ponownie podjął przerwaną budowę w 1670 roku, tym razem według projektu Antoniego Porta. Jego syn Ferdynand w pełni ukończył dzieło przed 1700 rokiem. Książę Kurlandii, Piotr, od 1786 władca Żagania, dokonał we wnętrzach pałacowych dużych zmian, pozostawiając zewnętrzną fasadę bez przeróbek. W roku 1842 księstwo wraz z pałacem przechodzi na własność księżnej Doroty Talleyrand - Perigord. Pałac i dwór żagański stał się jednym z bardziej znanych w Europie. W latach panowania księżnej przeprowadzono w pałacu wiele prac modernizacyjnych. Obecny wygląd pałacu ukształtowany został w okresie baroku.
Okalający Pałac - park miejski, dawniej książęcy, należy do obiektów najwyższej rangi. Uznawany już przed II wojną światową za najpiękniejszy na Śląsku i jeden z najwspanialszych w Europie Środkowej, jest jednym z największych zabytkowych parków miejskich w Polsce. To zielone królestwo swymi początkami sięga czasów Wallensteina, który założył obok pałacu zwierzyniec. Jego obecna postać ukształtowana została w XIX wieku, za czasów księżnej Doroty, przez Książęcego Inspektora Ogrodów i Parków, Oskara Teicherta.